DO KOLEJNEGO MECZU DOMOWEGO ZOSTAŁO Trefl Sopot vs Krajowa Grupa Spożywcza Arka Gdynia

Kup bilet
Orlen Basket Liga

Piątka 25-lecia sopockiej koszykówki

Kibice wybierają Piątkę 25-lecia sopockiej koszykówki!

25 lat sopockich emocji za nami! W tym czasie żółto-czarne barwy reprezentowało wielu wspaniałych zawodników. W jubileuszowym sezonie chcemy żebyście wybrali tych, którzy Waszym zdaniem byli najlepsi. Czas wskazać „Piątkę 25-lecia”!

Pięć mistrzostw Polski, trzy wicemistrzostwa oraz dwa brązowe medale były zasługą drużyn, które jednak składały się z koszykarzy wybitnych. Zawodnicy grający dla Sopotu stanowili nie tylko o sile klubu, ale często również swoich reprezentacji. Poziom, który reprezentowali, przewyższał realia Polskiej Ligi Koszykówki. Teraz, po 25 latach żółto-czarnej historii, czas wybrać tych najlepszych!

Zasada jest prosta – to Wy zdecydujecie, którzy zawodnicy stworzą „Piątkę 25-lecia sopockiej koszykówki”. Jutro tj. 3 września, na naszej stronie internetowej, tuż pod zegarem odliczającym czas do kolejnego meczu, pojawi się sonda z pięcioma nazwiskami nominowanymi przez nas do miana „Rozgrywającego 25-lecia sopockiej koszykówki„. Każdy z Was będzie mógł wybrać swojego faworyta i oddać na niego swój głos. Na wybranie „Rozgrywającego 25-lecia sopockiej koszykówki” będziecie mieli dużo czasu, gdyż głosowanie potrwa aż do końca września 2020 roku. Poniżej przedstawiamy harmonogram wyborów do „Piątki 25-lecia Trefla Sopot”.

„Rozgrywający 25-lecia sopockiej koszykówki” – wrzesień 2020 r.
„Rzucający obrońca 25-lecia sopockiej koszykówki” – październik 2020 r.
„Niski skrzydłowy 25-lecia sopockiej koszykówki” – listopad 2020 r.
„Silny skrzydłowy 25-lecia sopockiej koszykówki” – grudzień 2020 r.
„Center 25-lecia sopockiej koszykówki” – styczeń 2021 r.
„Trener 25-lecia sopockiej koszykówki” – luty 2021 r.

 

Basketball
„Rozgrywający 25-lecia sopockiej koszykówki” – Darius Maskoliūnas
Zwiń

Wraz z upływem września zakończyło się głosowanie na „Rozgrywającego 25-lecia sopockiej koszykówki”. Do zaszczytnego tytułu nominowani byli: Darius Maskoliūnas, Igor Milicić, Christian Dalmau, Łukasz Koszarek, Šarūnas Vasiliauskas. Ostatecznie „Rozgrywającym 25-lecia sopockiej koszykówki” został wybrany litewski koszykarz, Darius Maskoliūnas, który otrzymał 68% głosów!

Swoją koszykarską przygodę urodzony w Janowie zawodnik rozpoczynał w Žalgirisie Kowno. Z klubem występującym w biało-zielonych barwach sięgał po liczne sukcesy – pięciokrotnie zdobył z nim mistrzostwo Litwy, a w sezonie 1998/1999 wywalczył z drużyną zwycięstwo w prestiżowych rozgrywkach Euroligi. W Monachium, gdzie było rozgrywane Final Four wspomnianych zmagań, Žalgiris pokonał w finale włoską Kinder Bolonię 82:74. Po spektakularnym sukcesie Darius zdecydował się opuścić Litwę i podjął nieco zaskakującą decyzję, która jednak w przyszłości okazała się trafna – rozgrywający przeniósł się do Prokomu Trefla Sopot. Dla polskiego klubu, który dopiero włączał się do walki o ligową czołówkę, był to pierwszy gracz wzmacniający kadrę z tak znaczącymi osiągnięciami i rozpoznawalnym nazwiskiem.

Już w pierwszym sezonie występów dla Prokomu Trefla Darius pomógł żółto-czarnym w sięgnięciu po pierwsze istotne trofeum dla sopocian, czyli Puchar Polski. We wrześniu 2000 roku koszykarz został powołany do reprezentacji Litwy i udał się z nią na Igrzyska Olimpijskie do Sydney. Drużyna naszych wschodnich sąsiadów zaprezentowała się ze świetnej strony, co zaowocowało brązowym medalem przywiezionym z Australii.

Gdy Darius wrócił do Polski, kadra Prokomu Trefla była jeszcze silniejsza. Dołączył do niej m.in. brązowy medalista mistrzostw świata i Europy, Josip Vranković. Mocny skład przełożył się na pierwszy medal PLK – sopocka drużyna sięgnęła po brąz, a dodatkowo udało jej się obronić Puchar Polski.

W kolejnych latach pozycja Prokomu Trefla rosła, kadra zmieniała się, a Darius wciąż występował w Sopocie. Litewski koszykarz, nie licząc trzymiesiącznego epizodu w Ilisiakosie Ateny, grał dla żółto-czarnych do końca swojej kariery zawodniczej w 2005 roku. Dorobek Dariusa w Treflu jest imponujący – dwa mistrzostwa Polski (2003/2004, 2004/2005), dwa wicemistrzostwa Polski (2001/2002, 2002/2003), brązowy medal PLK (2000/2001), dwa Puchary Polski (2000, 2001) oraz jeden Superpuchar Polski (2001).

Warto dodać, że Darius po zakończeniu kariery wrócił do Sopotu. 18 czerwca 2013 roku klub ogłosił, iż popularny „Moska” będzie  pierwszym trenerem drużyny Trefla Sopot. Funkcję szkoleniowca pełnił do 16 lutego 2015 roku. W tym czasie żółto-czarni rozegrali 68 meczów, z których 39 wygrali.

Wiadomość o wyborze „Rozgrywającego 25-lecia sopockiej koszykówki” dotarła do samego Dariusa!

Basketball
„Rzucający obrońca 25-lecia sopockiej koszykówki” - Michał Michalak
Zwiń

31 października był ostatnim dniem głosowania na „Rzucającego obrońcę 25-lecia sopockiej koszykówki”. O miano rywalizowali Josip Vranković, Mark Miller, Istvan Nemeth, Donatas Slanina i Michał Michalak. Swoje głosy oddało 373 użytkowników. Zdaniem 152 z nich, czyli 40%, na w/w tytuł zasłużył Michał Michalak! Drugie miejsce ze 102 głosami zajął Donatas Slanina, a trzeci był Josip Vranković. (91 głosów)

Przygodę z pomarańczową piłkę Michał rozpoczynał w 2000 roku w Pabianicach, gdzie się urodził. W miejscowym PKK 99 występował jako żak (U-12) i młodzik (U-14), ale w tej drugiej kategorii grał także w oddalonej o nieco ponad pięćdziesiąt kilometrów UKS Trójce Sieradz. Nie zagrzał tam jednak długo miejsca. Mając 13 lat, w 2006 roku, przeniósł się do ŁKS-u Łódź.

Michał niemal z miejsca stał się ważnym elementem młodzieżowych drużyn Łódzkiego Klubu Sportowego. W sezonie 2006/2007 występował jako młodzik, kadet i junior! Z tą pierwszą drużyną doszedł do półfinału mistrzostw Polski U-14. Kolejne rozgrywki dały Michałowi pierwszy znaczący sukces. Drużyna ŁKS-u do lat 16 sięgnęła po tytuł mistrza Polski w swojej kategorii wiekowej, a sam Michał został wybrany do pierwszej piątki turnieju finałowego. O złotym medalu dla łodzian zadecydował mecz z MKS-em Pruszków wygrany przez ŁKS 66:62. Ponad 40% dorobku Łódzkiego Klubu Sportowego, bo aż 27 punktów, było autorstwem Michała. Co więcej, 21 z nich zdobył trafiając za trzy. Już wtedy 15-latek grał w rozgrywkach 3. ligi i trenował z występującą klasę wyżej pierwszą drużyną ŁKS-u.

Przed sezonem 2009/2010 Michał podpisał kontrakt ze stołeczną drużyną Polonii 2011, jednak klub od razu uzgodnił warunki wypożyczenia do pierwszoligowego AZS-u Politechniki Gdańskiej. W tym samym czasie Michał grał też dla Polonii w rozgrywkach U-20. Z juniorskim zespołem udało mu się powtórzyć sukces z sezonu 2007/2008 i sięgnąć po kolejny złoty medal Młodzieżowych Mistrzostw Polski!

9 października 2011 roku Michał zadebiutował na poziomie ekstraklasy. W spoktaniu z… Treflem Sopot koszykarz spędził na parkiecie 13 minut i 24 sekundy, w czasie których zdobył 9 punktów. Po 19 rozegranych meczów dla AZS-u Politechniki, koszykarz w styczniu 2012 roku postanowił rozwiązać umowę i wrócić do Łodzi. Grając dla ŁKS-u notował rewelacyjne liczby, zdobywając na poziomie ekstraklasy średnio 17.2 punkta na mecz, ale nie uchroniło to jego drużyny od ostatniego miejsca w tabeli na koniec rozgrywek. Po zakończeniu sezonu zawodnik obrał nowy kierunek. 18 lipca 2012 roku Michał Michalak został nowym koszykarzem Trefla Sopot!

Już jego pierwszy oficjalny występ w żółto-czarnych barwach zakończył się dla niego pierwszym trofeum w seniorskiej koszykówce! W meczu o Superpuchar Polski Trefl pokonał Asseco Prokom Gdynia 74:69. Po następne sięgnął niespełna pół roku później. W lutym 2013 roku w Koszalinie mógł kolegami cieszyć się ze zdobycia Pucharu Polski. Swój pierwszy sezon w Treflu zakończył z 36 ligowymi występami i średnią na poziomie 5.6 punktu na mecz. Dodatkowo Michał miał też okazję zadebiutować na europejskich parkietach grając z Treflem w rozgrywkach EuroCup.

Następny sezon Michał i sopocka drużyna ponownie rozpoczęli od zwycięstwa w meczu o Superpuchar Polski. Tym razem Trefl pokonał Stelmet 76:71. Michalak znacząco przyczynił się do triumfu notując double-double – zdobył 14 punktów i zanotował 11 zbiórek. W trakcie całego sezonu koszykarz był bardzo ważną postacią w układance trenera Dariusa Maskoliunasa. Po bardzo zaciętym i emocjonującym sezonie drużyna z Sopotu sięgnęła po brązowe medale PLK, a Michał zakończył rozgrywki ze średnią punktową na poziomie 8.9 oczka.

Trzeci i ostatni sezon (2014/2015) Michała w Treflu był dla niego najbardziej udany pod względem występów indywidualnych. Każde z 33 spotkań Michał rozpoczynał w pierwszej piątce, a dodatkowo średnio notował 14.2 punktu na mecz. Niestety, sezon zakończył się dla sopockiego klubu po ćwierćfinałach play-off, w których Trefl odpadł z ówczesnym obrońcą tytułu, PGE Turowem Zgorzelec. Przed kolejnymi rozgrywkami Michał postanowił zamienić Sopot na Toruń i przenieść się do tamtejszego Polskiego Cukru.

W kolejnych klubach grający na pozycji rzucającego obrońcy zawodnik również udowadniał swoją koszykarską klasę. Poprzez wspomniany Polski Cukier, PGE Turów Zgorzelec, włoską Germanię Basket Brescie i hiszpańską Tecnyconte Zaragoze trafił do Anwilu Włocławek, gdzie w rozgrywkach 2018/2019 sięgnął po swój dotychczasowy największy sukces – złoty medal Energa Basket Ligi! Ostatni, przedwcześnie zakończony sezon, Michał spędził w Legii Warszawa. Kontraktem z klubem związał się już w trakcie trwania rozgrywek, 31 października 2019 roku, ale nie przeszkodziło mu to w sięgnięciu po tytuł króla strzelców Energa Basket Ligi! W 17 spotkaniach Michał średnio zdobywał 21.92 punktu, a jedynym meczem, którego nie zakończył z dwucyfrową zdobyczą punktową, był mecz z… Treflem Sopot! Aktualnie Michał jest związany kontraktem z niemieckim zespołem Mitteldeutscher BC.

Michałowi gratulujemy zwycięstwa w naszym plebiscycie, a przy okazji składamy również najserdeczniejsze życzenia z okazji dzisiejszych urodzin! Wierzymy – podobnie jak on sam, na co dowód poniżej – że jeszcze kiedyś, w żółto-czarnych barwach, sprawi wiele radości sopockim kibicom.

Basketball
"Niski skrzydłowy 25-lecia sopockiej koszykówki" - Goran Jagodnik
Zwiń

Wyborów do „Piątki 25-lecia sopockiej koszykówki” ciąg dalszy. W listopadzie kibice naszego klubu głosowali na swojego faworyta do tytułu „Niskiego skrzydłowego 25-lecia sopockiej koszykówki”. Ostatecznie z rywalizacji pięciu uznanych koszykarzy – Chada Faulknera, Gorana Jagodnika, Jeffa Nordgaarda, Milana Gurovicia i Adama Waczyńskiego, górą wyszedł pochodzący ze Słowenii Jagodnik, który otrzymał 50% wszystkich głosów!

Goran Jagodnik urodził się 23 maja 1974 roku w słoweńskim Koprze i tam też rozpoczynał swoją koszykarską karierę. Drugim słoweńskim klubem Gorana była KD Hopsi Polzela. Grając tam, w roku 1996, zgłosił się do draftu NBA, lecz nie został wybrany. Przygodę z koszykówką za granicą rozpoczął trzy lata później, kiedy to trafił do tureckiego Turk Telekom B.K. Spędził tam sezon, ale w Turcji pozostał na jeszcze rok – w rozgrywkach 2000/2001 reprezentował Mydonose Kolejliler (teraz TED Ankara). Następnie grał dla szwajcarskiego Olympique Lausanne i rosyjskiego Lokomotiwu Kubań, lecz ponownie były to krótkie epizody. Na dłużej został dopiero w Sopocie. Przed rozgrywkami 2002/2003 pozyskanie popularnego „Jagody” ogłosił Prokom Trefl.

Skrzydłowy już w pierwszym sezonie gry w naszym kraju stał się ulubieńcem żółto-czarnych kibiców. 46 meczów rozegranych, średnio 16.9 punktów zdobytych oraz 5.7 zbiórki, a co najważniejsze, znaczny wpływ na zdobycie przez Trefl srebrnego medalu Polskiej Ligi Koszykówki – tak wyglądały premierowe rozgrywki Gorana w Sopocie! Do historii przeszedł szósty mecz finału z Anwilem Włocławek. Spotkanie wygrane przez Anwil 93:88 co prawda zadecydowało o złocie dla włocławian, lecz kapitalne zawody rozegrał wówczas Jagodnik, który aż sześciokrotnie trafiał za trzy i zdobył łącznie 32 punkty!

Co nie udało się w sezonie 2002/2003, Prokom Trefl z Goranem w składzie dokonał w kolejnych rozgrywkach. Sopocianie zakończyli rundę zasadniczą na drugim miejscu, ale w fazie play-off byli już bezkonkurencyjni. Najpierw w półfinale Trefl udanie zrewanżował się Anwilowi za spotkania finałowe z poprzedniego sezonu, zaś w finale sopocianie nie dali szans Idei Śląskowi Wrocław wygrywając w serii 4-1. W 35 spotkaniach Goran zdobył łącznie 668 punktów (śr. 19.1), co było najlepszym wynikiem całej ligi.

Mistrzowski szlak z Prokomem Treflem skrzydłowy kontynuował też w sezonach 2004/2005 i 2005/2006. Słoweński zawodnik wciąż był jedną z kluczowych postaci żółto-czarnej drużyny. W rozgrywkach z drugim złotym medalem rozegrał 31 spotkań zdobywając przeciętnie 18.3 punktu na mecz, a w kolejnym sezonie, gdy drużyna Eugeniusza Kijewskiego sięgnęła po trzecie mistrzostwo, „Jagoda” notował średnie statystyki na poziomie 15.2 punktu oraz 5.2 zbiórki na spotkanie. Swój ostatni sezon w Sopocie ukoronował dodatkowo zdobyciem Pucharu Polski oraz indywidualną nagrodą MVP rozgrywek. Po zakończeniu czwartego sezonu Gorana na Pomorzu Słoweniec zdecydował się przyjąć ofertę rosyjskiego Dynama Moskwa. W żółto-czarnych barwach skrzydłowy rozegrał łącznie 151 meczów, w których zdobył 2595 punktów, co daje rewelacyjną średnią 17.2 punktu na spotkanie!

Goran pożegnał się Sopotem, ale do Polski wrócił zaledwie rok później. Po nieudanych przygodach w Dynamie i włoskim Legea Scafati koszykarz zdeycdował się podpisać kontrakt z Anwilem Włocławek. Dla „Rottweilerów” rozegrał 27 meczów ligowych, w czasie których przeciętnie notował 14.5 punktu na mecz. Z włocławianami zdobył Puchar Polski 2007 pokonując w finale Prokom Trefl Sopot –  Goran zdobył w tym meczu 9 punktów.

Słoweniec dalszą przygodę kontynuował kolejno w Serbii, Czechach, Słowenii i ponownie Serbii. Karierę zawodniczą zakończył w Słowenii w wieku 43 lat, gdzie nieprzerwanie występował w latach 2010-2017. Jagodnik jest też jedną z reprezentacyjnych legend swojego kraju. Ze Słowenią występował na sześciu turniejach o mistrzostwo Europy oraz raz, w 2010 roku, na mistrzostwach świata w Turcji.

Gratulujemy Goranowi wyróżnienia w naszym plebiscycie, a on dziękuje za Waszą pamięć!

Basketball
"Silny skrzydłowy 25-lecia sopockiej koszykówki" - Filip Dylewicz
Zwiń

Kolejny koszykarz „Piątki 25-lecia sopockiej koszykówki” wybrany! W grudniu o miejsce w zaszczytnym gronie „rywalizowali” silni skrzydłowi. Waszą decyzją najbardziej na wyróżnienie zasłużył Filip Dylewicz, który dla Trefla Sopot grał łącznie przez 20 lat kariery!

Już w pierwszych sezonach w zespole z Sopotu, czyli od roku 1997, „Dylu” poprowadził do sukcesów drużyny młodzieżowe Trefla. Trzy razy z rzędu ekipy, których liderem był Filip, zdobywały mistrzostwo Polski w swoich kategoriach wiekowych. Dominację w zespołach młodzieżowych Dylewicz łączył już z regularną grą na parkietach polskiej ekstraklasy. 18-letni wówczas zawodnik w swoim drugim sezonie w Trójmieście zagrał aż w 28 spotkaniach pierwszego zespołu.

W Sopocie „Dylu” grał, z malutką przerwą na wypożyczenie do ekipy z Pruszkowa, aż do sezonu 2008/2009. W tym czasie drużyna, której jednym z kluczowych zawodników był Filip, zdobyła sześć razy z rzędu mistrzostwo Polski, dominując na polskich parkietach od rozgrywek 2003/2004 aż do sezonu 2008/2009. „Dylu” błyszczał w finałach również indywidualnie, zdobywając tytuł MVP finałów w 2008 roku. W pierwszej dekadzie XXI wieku Dylewicz występował razem z ekipą Prokomu Trefla w europejskich pucharach, zaliczając wiele świetnych spotkań w Pucharze ULEB, Pucharze Koracia, a także oczywiście w niesamowicie prestiżowej i silnej Eurolidze. Świetna gra dla sopockiego zespołu zaowocowała także regularnymi powołaniami do kadry Polski, w której Filip zaliczył niemal sto występów.

Dzięki dobrym występom w żółto-czarnych barwach Dylewicz miał szansę spróbować swoich sił za granicą. We włoskim Air Avellino zawodnik grał tylko przez rok i w następnych rozgrywkach wrócił do Sopotu na kolejne trzy sezony. W tym czasie po raz kolejny Filip prowadził Trefla do sukcesów – z „Dylem” w składzie żółto-czarni zdobyli srebrny medal w ekstraklasie, a także dwukrotnie wywalczyli Puchar, dokładając do trofeów Superpuchar Polski. Już jako żywa legenda klubu Dylewicz raz jeszcze zmienił barwy klubowe, przechodząc do PGE Turowa Zgorzelec. Długo jednak Filip nie wytrzymał poza Sopotem i w sezonie 2016/2017 ponownie „Dylu” zameldował się w Trójmieście.

Kolejny żółto-czarny epizod w karierze koszykarza grającego z numerem „8” trwał przez dwa sezony. W tym czasie Filip zanotował 500 ligowy występ dla Trefla w ekstraklasie (rekord klubu), a także 600 mecz w polskiej ekstraklasie, co pozwoliło mu dołączyć do elitarnego, trzyosobowego grona zawodników, którzy osiągnęli tę liczbę w przeszłości. Przed „Dylem” zrobili to Mariusz Bacik, Dariusz Parzeński i Adam Wójcik.

Po rozgrywkach 2017/2018 Filip postanowił kontynuować swoją koszykarską przygodę wciąż w Trójmieście, ale zamienił żółto-czarne barwy na żółto-niebieskie i został nowym zawodnikiem Asseco Arki Gdynia. W klubie zza miedzy rozegrał wówczas dwanaście spotkań ligowych, a w kolejnym sezonie dołączył do… pierwszoligowej Polonii Leszno. Spędził tam jednak niespełna dwa miesiące i wrócił tam, gdzie jego miejsce, czyli na ekstraklasowe parkiety – „Dylu” wzmocnił kadrę Arged BMSlam Stali Ostrów Wielkopolski. Do momentu zakończenia sezonu z powodu pandemii koronawirusa Filip dopisał do swojego dorobku 97 ligowych punktów i 15 występów.

Silny skrzydłowy przed bieżącymi rozgrywkami ponownie zdecydował się wrócić do Trójmiasta i po raz drugi dołączył do Asseco Arki Gdynia, gdzie odgrywa jedną z czołowych ról. Koszykarz w sezonie 2020/2021 notuje średnio 8.9 punktu, 4.6 zbiórki oraz 1.7 asysty. Filip ma już na koncie 670 występów w polskiej ekstraklasie. Jeżeli „Dylu” zagra w najbliższą niedzielę w rywalizacji przeciwko GTK Gliwice, zostanie współliderem tej prestiżowej klasyfikacji, zrównując się liczbą meczów z Dariuszem Parzeńskim. Trzymamy kciuki za „Silnego skrzydłowego 25-lecia sopockiej koszykówki”, a on, przy okazji wyboru, chce skierować do Was kilka słów.

Basketball
"Center 25-lecia sopockiej koszykówki" - Adam Wójcik
Zwiń

Ostatnia pozycja w „Piątce 25-lecia sopockiej koszykówki” obsadzona! W głosowaniu na najlepszego centra w dotychczasowej historii klubu zwyciężył śp. Adam Wójcik! Popularny „Oława” wygrał zdecydowanie, otrzymując aż 62% głosów.

Przygodę z pomarańczową piłką Adam rozpoczynał w Gwardii Wrocław. Już jako młodzieżowiec sięgał po tytuły mistrza Polski – kadetów i juniorów młodszych. 14 listopada 1987 roku, 17-letni wówczas koszykarz, w meczu Gwardia – Wisła Kraków zadebiutował w meczu ligowym najwyższej klasy rozgrywkowej. W swoim pierwszym sezonie rozegrał łącznie 6 meczów, zdobywając 15 punktów, a rozgrywki z Gwardią zakończył jako wicemistrz Polski. Był to pierwszy seniorski sukces, a jak się później okazało, jeden z wielu.

Po swoje premierowe mistrzostwo Polski „Oława” sięgnął w sezonie 1994/1995, już w barwach Mazowszanki Pruszków. Do tego momentu Adam miał już na swoim koncie trzy srebrne medale MP i jeden brąz. Czwarte srebro otrzymał po rozgrywkach 1995/1996, choć w Bobrach Bytom spędził zaledwie tylko część sezonu, gdyż od połowy grudnia 1995 roku przeniósł się do Sunair Ostenda. W Belgii występował do końca rozgrywek 1996/1997, a do Polski wrócił jako wicemistrz i mistrz kraju Beneluksu. Warto nadmienić, iż w barwach Spirou Charleroi, w którym występował w drugim sezonie w Belgii, jako pierwszy Polak w historii, zadebiutował w rozgrywkach Euroligi.

W latach 1997-2001 „Oława” występował w Śląsku Wrocław i walnie przyczynił się do czterech z rzędu mistrzostw Polski. Przed rozgrywkami 2001/2002 zdecydował się na kolejny zagraniczny angaż. Adam dołączył do greckiego Peristeri Ateny, a w kolejnym sezonie grał dla hiszpańskiej Unicaja Malaga. Następnie wrócił do Wrocławia i sięgnął ze Śląskiem po kolejny medal, tym razem srebrny. „Wojskowi” w finale przegrali w serii 1:4 z Prokomem Trefl Sopot, dla którego był to pierwszy mistrzowski tytuł. Adam musiał uznać wyższość zółto-czarnych, ale swoją grę przykuł uwagę włodarzy klubu z Sopotu, którzy postanowili złożyć mu propozycję kontraktu. „Oława” przyjął ją i dołączył do klubu z Trójmiasta!

W Treflu Wójcik grał przez trzy sezon i były to tzw. „złote lata”. Adam z drużyną trzykrotnie sięgał po złoty medal mistrzostw Polski, a także brał udział w rozgrywakch elitarnej Euroligi, dwukrotnie docierając z zespołem do TOP16 zmagań. Po zakończeniu gry w sopockim zespole w 2007 roku grał jeszcze w Orlandinie Basket (Włochy), PBG Baskecie Poznań, Turowie Zgorzelec, WKK Wrocław i Śląsku Wrocław. Profesjonalną karierę zakończył z niesamowitym dorobkiem 1268 rozegranych meczów (651 w PLK i 238 w juniorskich i seniorskich reprezentacjach Polski). Zdobył w nich łącznie 17 718 punktów, z czego 10 110 w ramach rozgrywek Polskiej Ligi Koszykówki. W biało-czerwonych barwach uczestniczył w turniejach finałowych mistrzostw Europy. Po zakończeniu kariery dopadły go problemy zdrowotne, a konkretnie złośliwy nowotwór układu krwiotwórczego, czyli białaczka. Choć „Oława” bez wątpienia był mistrzem i jednym z najwybitniejszch polskich zawodników, to jednak swój najważniejszy mecz przegrał. Adam Wójcik zmarł 26 sierpnia 2017 roku w wieku 47 lat. Koszykarska społeczność nigdy nie zapomniała jednak o Legendzie, o czym świadczy wyróżnienie w postaci tytułu Centra 25-lecia sopockiej koszykówki!

Basketball
"Trener 25-lecia sopockiej koszykówki" - Eugeniusz Kijewski
Zwiń

Cztery tytuły mistrza Polski, dwa wicemistrzostwa, brązowy medal oraz dwa Puchary Polski – takie sukcesy osiągnął z drużyną Prokomu Trefla Sopot Eugeniusz Kijewski, czyli wybrany przez Was „Trener 25-lecia sopockiej koszykówki”!

Zanim Eugeniusz Kijewski rozpoczął karierę szkoleniową, wcześniej osiągał świetne wyniki jako czynny zawodnik. Popularny „Kijek” pierwsze koszykarskie kroki stawiał w Warcie Poznań, w barwach której w 1974 roku sięgnął z drużyną po Mistrzostwo Polski Juniorów, a indywidualnie został królem strzelców zmagań. W sezonie 1975/1976 opuścił Poznań na rzecz Trójmiasta i występów w Spójni Gdańsk, ale już od rozgrywek 1976/1977 wrócił do stolicy Wielkopolski, gdzie grając już dla Lecha Poznań osiągał swoje najlepsze wyniki – w czasie 14 lat zdobył cztery mistrzostwa Polski, dwa srebrne medale, dwa brązowe oraz Puchar Polski. Ponadto trzykrotnie był wybierany Zawodnikiem Roku, pięć razy kończył rozgrywki jako lider strzelców, a dodatkowo aż dziesięciokrotnie był częścią najlepszej piątki polskiej ekstraklasy.

Eugeniusz Kijewski znakomite występy notował także w reprezentacji Polski. Biało-czerwone barwy przywdziewał m.in. na Igrzyskach Olimpijskich 1980 w Moskwie, a także trzykrotnie podczas Mistrzostw Europy. W 220 meczach dla kadry zdobył 3092 punkty (śr. 14.05 punktów), a karierę klubową zakończył z dorobkiem 9604 punktów zdobytych w 368 meczach (śr. 26.09 punktów) [oficjalne statystyki w kategorii zdobywanych punktów zaczęto prowadzić od 1976 roku].

Po zakończeniu kariery zawodniczej, w 1990 roku, został w strukturach Lecha Poznań i zbierał tam pierwsze szlify trenerskie. Już w 1991 roku sięgnął po srebrny medal polskiej ekstraklasy, a trzy lata później wywalczył z poznańską drużyną brąz. Na kolejny sukces czekał do 1999 roku, kiedy to, prowadząc już Anwil Włocławek, został wicemistrzem PLK. W latach 1993-1998 pełnił też funkcję trenera reprezentacji Polski. Rozgrywki 1999/2000 Kijewski rozpoczął jako trener Anwilu, lecz po porażce w 16. kolejce z PKK Szczecin został zdymisjonowany. Na propozycję pracy nie musiał jednak długo czekać. Ta nadeszła z Trójmiasta – 7 lutego 2000 roku Eugeniusz Kijewski został trenerem Prokomu Trefla Sopot!

Już w swoim debiutanckim sezonie w Sopocie Eugeniusz Kijewski z drużyną odniósł sukces zdobywając pierwszy Puchar Polski w historii klubu! Wynik udało się powtórzyć w rozgrywkach 2000/2001, a dodatkowo żółto-czarni ponownie zapisali się annałach polskiej koszykówki, tym razem dzięki zdobyciu brązowego medalu PLK. Jak się później okazało, był to dopiero początek kapitalnych rezultatów osiąganych w przez Trefla Sopot w polskiej lidze.

W sezonach 2001/2002 i 2002/2003 Trefl docierał do finałów rozgrywek PLK, lecz musiał tam uznać wyższość odpowiednio Śląska Wrocław i Anwilu Włocławek. Upragnione złoto Eugeniusz Kijewski zdobył z drużyną za trzecim podejściem, pokonując wrocławian w finale rozgrywek 2003/2004. Wtedy rozpoczęła się era prawdziwej hegemonii sopocian na ligowych parkietach. Z „Kijkiem” na ławce Prokom Trefl sięgnął po cztery mistrzostwa Polski, a także zdobył trzeci Puchar Polski (2006). Zespół z bardzo dobrej strony prezentował się też w europejskich pucharach, dwukrotnie docierając do TOP16 prestiżowej Euroligi (2004/2005 i 2006/2007).

Przygoda Eugeniusza Kijewskiego z Prokomem Treflem Sopot zakończyła się 30 listopada 2007 roku. W sezonie 2008/2009 szkoleniowiec prowadził ekstraklasowy PBG Basket Poznań, a na kolejną rolę czekał do 2012 roku, gdy podjął się funkcji trenera Polskiego Cukru Toruń. Z pierwszoligowym zespołem pożegnał się w lutym 2013 roku. Następnie wrócił do Poznania, gdzie działał w ramach zarządu Fundacji PBG Basket Junior.

Eugeniuszowi Kijewskiemu gratulujemy tytułu „Trenera 25-lecia sopockiej koszykówki” życząc jednocześnie wielu lat życia w dobrym zdrowiu i jeszcze lepszym samopoczuciu!

Piątki 25-lecia sopockiej koszykówki zasłużonych

Basketball
Poznaj piątkę Kazimierza Wierzbickiego
Zwiń
Kazimierz Wierzbicki

Kazimierz Wierzbicki

Założyciel i właściciel Trefla Sopot. Jest absolwentem Akademii Wychowania Fizycznego w Gdańsku, gdzie zdobył specjalność trenera koszykówki. Na początku drogi zawodowej pracował jako nauczyciel i trener koszykówki. W 1985 r. założył firmę Trefl, która z małej, rodzinnej spółki rozwinęła się w świetnie prosperujące przedsiębiorstwo – Grupę Trefl. W latach 1997 - 2008 był prezesem Prokomu Trefl Sopot.

Basketball
Poznaj piątkę Marka Wierzbickiego
Zwiń
Marek Wierzbicki

Marek Wierzbicki

Prezes zarządu Trefla Sopot od 2017 roku. Jest absolwentem Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Gdańskiego z tytułem magistra ekonomii. Pełnił funkcję wiceprezesa zarządu spółki Atom Trefl Sopot, a następnie został jej prezesem. Jego doświadczenie obejmuje także członkostwo w Radach Nadzorczych Trefla Gdańsk SA (od 2009 r.) oraz Trefla Sopot SA (od 2015 r.).

Basketball
Poznaj piątkę Jacka Karnowskiego
Zwiń
Jacek Karnowski

Jacek Karnowski

Prezydent miasta Sopot, wieloletni kibic Trefla Sopot, z którym jest od roku 1995, kiedy to jako wiceprezydent najpiękniejszego nadmorskiego kurortu przyczynił się do powstania naszego klubu

Basketball
Poznaj piątkę Jacka Jakubowskiego
Zwiń
Jacek Jakubowski

Jacek Jakubowski

Były prezes Polskiej Ligi Koszykówki. Z Treflem Sopot związany w latach 1996-2009. Przygodę z żółto-czarnymi barwami rozpoczynał jako spiker, a następnie pełnił też funkcje organizatora wydarzeń sportowych, kierownika drużyny i działu marketingu, a od 2004 roku dyrektora generalnego i prokurenta Trefla Sopot SA.

Basketball
Poznaj piątkę Bolesława Formela
Zwiń
Bolesław Formela

Bolesław Formela

Z Treflem Sopot związany od 1995 roku. Był wieloletnim spikerem na meczach pierwszej drużyny, a następnie członkiem rad nadzorczych w grupach sportowych spod znaku Trefla

Basketball
Poznaj piątkę Marcina Stefańskiego
Zwiń
Marcin Stefański

Marcin Stefański

Trener Trefla Sopot. Koszykarska legenda żółto-czarnych barw. W Treflu jako zawodnik rozegrał 10. sezonów, a ukonorowaniem jego zasług było podwieszenie koszulki z podpisami kibiców pod dachem hali ERGO ARENA.

Basketball
Poznaj piątkę Wojciecha Kamińskiego
Zwiń
Wojciech Kamiński

Wojciech Kamiński

Były koszykarz, obecnie trener koszykarskiej Legii Warszawa. W Treflu Sopot jako zawodnik występował w latach 1995-1997. Z drużyną dwukrotnie wywalczył awans, przyczyniając się do wprowadzenia klubu na najwyższy szczebel rozgrywkowy.

Basketball
Poznaj piątkę Przemysława Frasunkiewicza
Zwiń
Przemysław Frasunkiewicz

Przemysław Frasunkiewicz

Koszykarz Trefla Sopot w latach 1995-2000. Później silnie związany z Asseco Arką Gdynia, z którą, w rolach trenera i zawodnika, wielokrotnie walczył w koszykarskich derbach Trójmiasta z sopockim zespołem. Aktualny trener Anwilu Włocławek.

Nasze Drużyny

Sponsor Orlen Basket Liga

Sponsorzy tytularni

Sponsor strategiczny

Partnerzy wspierający i techniczni

Patroni medialni